مهر

رضا باکری با اشاره به کاهش تولید شیرخام در کشور و اینکه مسئولان وزارت جهاد کشاورزی اعلام کرده اند  تعداد خریداران این کالا افزایش پیدا کرده و همین امر سبب شده ورودی شیر کارخانجات کاهش پیدا کند، اظهارداشت: حدود ۴۵۰ کارخانه لبنی در سطح کشور شیر دریافت می کنند که سال گذشته نیز تعداد آنها همین میزان بوده است.  

وی اضافه کرد: از این ۴۵۰ کارخانه، ۱۵۰ کارخانه فعال کامل و باقی نیمه فعال هستند و با ۳۰ تا ۳۵ درصد ظرفیت خود کار می کنند.

دبیرانجمن لبنی کشور با بیان اینکه مگر تا خردادماه امسال ما گله و شکایتی داشتیم که شیرخام کم است؟، گفت: تا خرداد ماه چنین مشکلی وجود نداشت، کارخانجات شیر مورد نیازشان را دریافت می کردند، ۱۰ درصد شیر دریافتی به صادرات اختصاص می یافت ضمن اینکه واحدهای تولیدکننده شیرخشک نیز کار خودشان را انجام می دادند در سال گذشته این واحدها حدود ۳۴ هزارتن شیرخشک صادر کردند علاوه بر اینکه ۶۰ هزارتن نیاز داخلی را تامین کرده بودند.  

باکری ادامه داد: هر اتفاقی رخ داده به تدریج از خرداد ماه به بعد افتاده و بی ارتباط به مباحث ارزی نبوده، گرانی هایی که رخ داده در گاوداری های صنعتی تاثیر چندانی نداشته اما نمی توان گفت در واحدهای سنتی بی تاثیر بوده است.  

وی با اشاره به اینکه ۱۷ استان کشور در شرایط خشکسالی و بی آبی قرار دارد، افزود:آیا می توان گفت واحدهای سنتی در روستاهای این استان ها، مانند گذشته و به همان میزان شیر تولید می کنند؟ چنین چیزی امکان دارد؟ می توانیم بگوییم دام ها در این مناطق آسیب ندیده اند؟ به نظر بنده دامداری های سنتی دچار آسیب شده اند.  

باکری افزود:بنابراین آن میزان شیری که از این واحدهای سنتی در اختیار ماست بندی ها و واحدهای لبنی سطح شهرها و شهرستان ها قرار می گرفت، در حال حاضر از واحدهای صنعتی تامین می شود.

وی اضافه کرد: می توان گفت کم آبی و خشکسالی، گرانی بیش از حد علوفه و نهاده های دامی و گرانی بیش از اندازه گوشت که  این کالا را نسبت به تولید شیر اقتصادی تر می کند، از جمله دلایل کاهش تولید شیرخام در واحدهای سنتی است.  

دبیرانجمن لبنی کشور اضافه کرد: در حال حاضر افزایش قیمت گوشت باعث شده علاقه به کشتار دام زیاد شود چرا که قیمت هر راس گاو حدودا بین ۱۸ تا ۲۰ میلیون تومان است بنابراین طبیعی است که دامداران سنتی که قدرت چانه زنی شان در فروش شیر کم است و شیر تولیدی شان را معمولا دلالان می خرند، رغبت یابد که دامش را به کشتارگاه بفرستد.  

باکری درباره اینکه میزان شیرخام ورودی به کارخانجات چه میزان کاهش یافته است؟، گفت: در شرکت های بزرگ این کاهش خیلی شدید است، بعنوان مثال ورودی شیرخام به یکی از شرکت های معروف لبنی ۵۰ درصد کاهش یافته، اگر قبلا ۲۵۰۰ تومان شیر دریافت می کرد الان ۱۲۵۰ تا ۱۳۰۰ تن شیر می گیرد، حتی حاضرند شیرخام را به قیمت ۲۵۰۰ تومان بخرند اما نیست،  اما میانگین کل صنعت بین ۲۰ تا ۲۵ درصد کاهش یافته است.  

وی درباره مباحث مطرح شده مبنی بر اینکه قبلا دامداران با واحدهای تولیدکننده شیرخشک در ارتباط مستقیم نبودند و شیر تولیدی را به کارخانجات لبنی می دادند   اما الان در ارتباط مستقیم با واحدهای شیرخشک  هستند و مستقیما شیرتولیدی را در اختیار آنان قرار می دهند، به همین دلیل ورودی کارخانجات لبنی کاهش یافته است؟، افزود: مگر کارخانجات لبنی، واحد شیرخشک کم دارند؟، بیش از سه چهارم کارخانه های شیرخشک متعلق به واحدهای لبنی است بنابراین این حرف منطقی نیست و این مسائل ربطی به یکدیگر ندارد.  

باکری گفت: دعوا بر شیرخشک نیست، این بحث انحرافی است که مطرح شده و الان اصلا بحث سر شیرخشک نیست ضمن اینکه شیرخشک جدا از صنعت لبنی نیست.  

وی همچنین درباره اینکه گفته می شود افزایش قیمت شیرخام یکی از دلایلی است که باعث شده بحث کمبود این کالا مطرح شود، افزود:هر زمان که بحث افزایش قیمت شیرخام مطرح بود ما اعلام کردیم که مخالفتی نداریم ضمن اینکه با قیمت ۱۴۴۰ تومان نیز مخالف نبودیم.  

باکری ادامه داد: بحث ما این بود که قیمت شیرخام را هر میزانی اعلام می کنید مهم نیست ما قبول می کنیم، منوط بر آنکه متناسب با آن قیمت فرآورده های لبنی را نیز تصویب و ابلاغ کنید.   در سال ۹۳ دولت قیمت شیرخام را از ۱۱۱۰ تومان به ۱۴۴۰ تومان افزایش داد و باید ۳۲ درصد قیمت لبنیات را افزایش می داد اما تغییر ۱۵ درصدی اعمال کردند بنابراین کارخانجات نیز متناسب با این ۱۵ درصد ۹.۵ درصد آن را به دامدار دادند که ۱۲۰۰ تا ۱۲۵۰ می شد. همان زمان ما را به گناه ناکرده تنبیه می کردند دولت قیمت را تصویب نمی کرد و به صنایع فشار می آوردند انگار صنایع باید به دامداران یارانه بدهند، کارخانجات چنین توانایی ندارند که به دامداران ۱۷ درصد یارانه بدهند.  

وی تصریح کرد:در حال حاضر نیز هر قیمتی را که تصویب می کنند، می دهیم، ما را بی دلیل متهم نکنند، دولت تقصیر خودش را گردن صنایع نیندازند، منوط بر اینکه متناسب با آن قیمت فرآورده ها افزایش یابد.