پایگاه خبری اتاق تهران

کسب‌وکار مثل فرزند آدمیزاد است. زمانی آن را به دنیا می‌آوری، روزبه‌روز بزرگ شدن آن را مشاهده می‌کنی درحالی‌که خودت سختی ها را تحمل می کنی. همان‌طور که والدین فرزندانشان را براساس یک برنامه مشخص تغذیه می‌کنند، کارآفرین هم با برنامه به کسب‌وکارش پروبال می‌دهد و آن را به دوران رعنایی و جوانی می‌رساند. کارخانه‌هایی که از دهه چهل به بعد در ایران ایجاد شدند در بیشتر زمینه‌ها حرفی برای گفتن داشتند و علاوه بر کسب اعتبار در بازار داخلی، به توسعه بازارهای صادراتی هم‌ روی آوردند. در فضای کسب‌وکار آن روز این صنایع تبدیل به برند شدند. صنعت مثل رودخانه است و نمی‌تواند یکجا بایستند. صنایع آن زمان به‌واقع همین‌طور بودند.

 پس از پیروزی انقلاب اسلامی تمام صنایع خصوصی زیر نگین دولت آمد و سازمان صنایع ملی ایجاد شد. در آن زمان افرادی از صاحبان صنایع اظهار می‌کردند که دولت بنگاه‌های بخش خصوصی را به صاحبان اصلی بازگرداند اما گوش شنوایی در کار نبود. کار تا جایی ادامه یافت که کارخانه‌ها یک‌به‌یک از سوددهی خارج شد و حیات آن به خطر افتاد.

 بین ما صنعت گران یک ‌ضرب‌المثل است که می‌گوید صنعتگری مثل دوچرخه‌سواری است. وقتی وارد آن شدی برای اینکه ادامه بدهی فقط باید پا بزنی و اگر درجا بزنی زمین می‌خوری. درجا زدن صنایع صاحب‌نام ایرانی زمانی آغاز  شد که آن‌ها دچار اصلی‌ترین بیماری بنگاه‌ها شدند، مهم‌ترین چیزی که جز ناکامی نتیجه‌ای به بار ندارد یعنی مشکلات مدیریتی.

سوء مدیریت اصلی‌ترین دلیل ورشکستگی صنایع خوش‌نام گذشته است. متأسفانه در دوره‌ای کسانی وارد کار مدیریت صنایع شدند که هیچ شناختی از آن نداشتند و اصلاً کار صنعتی نکرده بودند. روند انتخاب مدیران ناکارآمد در مورد بسیاری از برندهای مطرح ایرانی در تمام صنایع هم چنان در جریان است درحالی‌که بخش خصوصی تواناست و می‌تواند از ابتدا و به بهترین شکل ممکن کارخانه‌های قدیمی را اداره کند.

در پاسخ به این سؤال که آیا می‌توان صنایع صاحب‌نام گذشته مثل ارج را زنده کرد باید گفت بله این امکان وجود دارد اما نباید فراموش کرد که صنایع به‌ویژه صنایع لوازم‌خانگی در دنیا هرروز با تحول تازه‌ای همراه است. یخچالی که بیست سال پیش در خانه‌های ایرانی مورداستفاده بود امروز در رقابت با همتایان خارجی حرفی برای گفتن ندارد. اگر قرار به راه‌اندازی برندهای گذشته است باید به اصل تحقیق و توسعه توجه کرد و مدیرانی را به کار گرفت که تجربه لازم برای اداره یک بنگاه‌ها با ریشه با شرایط تکنولوژیکی جدید را دارند.