05 شهریور 1393 - 8:47
شناسه خبر: 355
نسخه چاپی
اشتراک گذاری
بنگاههای آرد و نان خواستار آزادسازی قیمتها
در حالی که در مردادماه، سه سناریو از سوی دولت برای افزایش قیمت نان مطرح شد، بنگاههای بخشخصوصی، بهترین سناریو را آزادسازی قیمت آرد و نان میدانند.
به گزارش پایگاه خبری کانون انجمنهای صنفی صنایع غذایی ایران، رئیس انجمن آردسازان به نمایندگی از بنگاههای فعال تولیدکننده این حوزه به «دنیای اقتصاد»، گفت: یکی از سناریوها حفظ شرایط موجود و حمایت از کارخانهها در خصوص هزینههای آرد است. سناریوی بعدی تفویض اختیار به استانها است که بین 15 تا 20 درصد به قیمت انواع نان اضافه کنند و سناریوی آخر، افزایش قیمت نان و پرداخت یارانه به همین تناسب به مردم است. اما در این میان، بهترین سناریو، آزادسازی قیمت آرد و نان است.
محمدرضا مرتضوی افزود: دولت انرژی و منابع زیادی را درگیر تأمین نان ارزان کرده، اما نتایجی که باید در این بخش حاصل میشد، محقق نشده است؛ به این معنا که نان برای دولت و مردم، بسیار گران تمام میشود. وی توضیح داد: مردم نان را کیلویی بین 1800 تا 2200 تومان میخرند. دولت بابت هر کیلوگرم گندم به علاوه هزینههای تبعی آن، کیلویی 800 تومان یارانه میدهد و به هر نفر ایرانی هم در سال 50 هزار تومان یارانه نان میدهد؛ اگر متوسط مصرف را 110 کیلو گندم در سال در نظر بگیریم، یعنی کیلویی 500 تومان هم به مردم بابت نان پرداخت میشود و نتیجه اینکه (میانگین پرداختی مردم 2000 تومان، یارانه مستقیم تأمین گندم 800 تومان و یارانه نقدی 500 تومان) نان در حال حاضر برای کشور کیلویی 3300 تومان تمام میشود.
وی ادامه داد: حال اگر فرض کنیم قیمت گندم و آرد آزاد شود، نرخ آرد نانوایی به طور میانگین 1450تومان در شرایط فعلی باشد و هزینههای نانوا به آن اضافه شود، با توجه به ری آرد در تبدیل به نان و افزایش سرسامآور هزینههای نانوایی، میانگین نرخ نان کیلویی 2600 تومان خواهد شد؛ یعنی در شرایطی که همه چیز آزاد باشد، کشور برای نان 2600 تومان هزینه خواهد کرد؛ اگر مصرف را 11 میلیون تن نان فرض کنیم، تفاوت شرایط فعلی با شرایط مطلق آزادی گندم، آرد و نان حدود 3 میلیارد دلار در سال خواهد شد. وی همچنین با بیان اینکه دولت باید فکری برای زیان انباشته کارخانههای آرد از محل ثابت نگهداشتن قیمتها از سال 91 کند، تصریح کرد: رشد هزینههای تولید به ترتیب در سالهای 91، 40 درصد و در سال 92، 42 درصد و در سال 93، حدود 20 درصد بوده است؛ این بدین معنا است که با وجود ثابتنگه داشتن نرخ گندم، کارخانههای آرد در سال 91 حدود تنی 35 هزار تومان، در سال 92 حدود تنی 75 هزار تومان و در سال 93 حدود تنی90 هزار تومان متضرر شدهاند؛ بنابراین انتظار داریم در شرایطی که میخواهیم وارد فضای خروج از رکود شویم، به این مشکل بزرگ صنایع آرد با مشورت انجمنها و افراد معتمد صنعت آرد توجه ویژه شود.