دبیرکل کانون انجمن های صنایع غذایی ایران در یاداشتی که در روزنامه فرصت امروز به چاپ رسیده است، تاکید کرده عدم رضایت صنایع لبنی برای گران کردن لبنیات به دلیل سودآوری صنعت آنها نیست و در این میان ما هم نگران سبد غذایی خانوار هستیم و هم صنایع لبنی که منافع دامداران را نیز به دنبال دارد.

نظارت‌های دستگاه‌های مربوط در حوزه غذا یکسان نیست و به همین دلیل میزان سودبری در زنجیره غذایی کشور هم مختلف است. این موضوع به‌ویژه در صنایع لبنی چشمگیر است و افزون بر مسائل اقتصادی، تهدیدهایی هم برای بهداشت و سلامت جامعه درپی دارد. در حوزه محصولات لبنی، نه‌تنها نظارت‌های یکسان بر صنف و صنعت انجام نمی‌شود بلکه در بخش مالیات‌ها هم وضعیت نابرابری وجود دارد. این مشکل نشان از ضعف دستگاه‌های نظارتی کشور است که تنها به صنایع فشار می‌آورند و صنف‌ها را تقریبا آزاد می‌گذارند. قوانین باید در بخش‌هایی که مربوط به سلامت و بهداشت جامعه است، سفت و سخت برای همه یکسان اجرا شود.

شوربختانه درحالی که صنایع لبنی از نظر اعمال قیمت‌ها، نرخ‌گذاری‌ها، نظارت‌های بهداشتی و مالیات‌ها همواره از سوی دولت‌ها زیر فشار قرار دارند اما اصنافی مانند لبنیات سنتی آزادانه نرخ‌گذاری می‌کنند و مانند صنایع لبنی زیربار فشارهای مالیاتی و بهداشتی هم نیستند. درخصوص خرید شیرخام هم صنایع با مشکلاتی مواجه هستند. آمارهای رسمی بانک مرکزی نشان می‌دهند که رکود اقتصادی بر کشور حاکم است و این موضوع بر سبد غذایی مردم تاثیر بسیاری گذاشته است.

صنایع لبنی در چنین وضعیتی حاضر نشده‌اند قیمت محصولات خود را همگام با افزایش قیمت سایر کالاها، گران کنند و این به آن معنا نیست که حاشیه سود صنایع لبنی زیاد باشد. ما هم نگران سبدغذایی مردم هستیم، هم نگران وضعیت صنایع لبنی که منافع دامداران را نیز به دنبال دارد. نمی‌خواهیم سود مقطعی 3-2 ماهه نصیب دامداران شود و کسب‌و‌کارشان تنها در یک زمان کوتاه به رونق بیفتد اما در درازمدت زیان کنند. ما باید به منافع همدیگر بیندیشیم و سود و زیان هر دو صنعت (دامداری و لبنی) را با هم در نظر بگیریم.

منتها اگر وزارت جهاد کشاورزی بر خواسته خود مبنی بر قیمت 1440 تومانی شیرخام پافشاری کند، صنایع بزرگ‌تر لبنی کشور چاره‌ای جز این ندارند که بازارهای خارجی را که سود مناسبی دارند انتخاب کنند. صنایع لبنی با توجه به نیاز بازارهای خارجی می‌توانند کارخانه‌های لبنی را در کشورهایی مانند عراق ایجاد کنند و با خرید شیر به قیمت مناسب‌تر، حاشیه سود خود را نیز بالا ببرند. این یعنی فرار سرمایه که در این صورت دامداران هم زیان می‌کنند.

این هشدار یا تهدید نیست بلکه شرایط اشتباهی است که سیاست‌گذاری‌های غلط در کشور برای صنایع لبنی ایجاد کرده‌اند و گویا کسی این خطر را احساس نمی‌کند. صنایع بزرگ لبنی در شرایط کنونی نه‌تنها بازارهای داخلی بلکه بازارهای صادراتی را نیز دارند از دست می‌دهند و این در نهایت به ضرر دامداران هم خواهد بود.