01 شهریور 1393 - 8:54
شناسه خبر: 308
نسخه چاپی
اشتراک گذاری
قول رئیس کانون صنایع غذایی به مردم:
درباره سلامت مواد غذایی اغماض نمیکنیم
به گزارش پایگاه خبری کانون انجمنهای صنفی صنایع غذایی ایران، سید محمدرضا مرتضوی پیرامون صنعت غذا و سلامت تولیدات غذایی گفت: به مردم قول می دهم که در زمینه سلامت محصولات غذایی هیچگونه سانسور و پرده پوشی نخواهیم داشت.
سید محمدرضا مرتضوی، دبیرکل خانه صنعت، معدن و تجارت ایران و رئیس هئیت مدیره کانون انجمنهای صنایع غذایی ایران، در مصاحبه زنده با رادیو اقتصاد پیرامون صنعت غذا و سلامت تولیدات غذایی گفت: به مردم قول می دهم که در زمینه سلامت محصولات غذایی هیچگونه سانسور،اغماض و پرده پوشی نخواهیم داشت. متن کامل این مصابه به شرح ذیل می باشد:
صنایع غذایی در کشور ما یک صنعت نسبتا نوپا ولی پویا و با رشد مستمر می باشد. با بالا رفتن سطح زندگی مردم و بهبود نسبی وضعیت رفاهی و اجتماعی جامعه ، بازار محصولات غذایی نیز رونق گرفته است.
در این صنعت، بخش خصوصی پیشینه ای طولانی و حضوری پررنگ داشته و تولیدکنندگان از فضای رقابتی داخلی، تقاضای خانواده های ایرانی و همچنین دخالت کمتر دولت در این حوزه بهره برده و توانسته اند عملکرد نسبتا خوب و موفقی نشان بدهند.
گفتگوی ذیل حاصل گفت و شنود ما با رییس کانون صنایع غذایی، جناب آقای سید محمد رضا مرتضوی که عضو هیأت مدیره و دبیر کل خانه صنعت، معدن و تجارت ایران هم هستند می باشد.
به نظر شما دغدغه های مردم در مورد صنایع غذایی و غذا چیست؟
براساس نظریه های اثبات شده علمی و همچنین اعتقادات دینی و مذهبی ما، وقتی راجع به غذا بحث می کنیم به سوژه ای می پردازیم که مردم و نسل های آتی از آنچه مصرف می کنند و می خورند تاثیر می پذیرند بنابراین وجود این دغدغه ها و دل نگرانی ها یک امر طبیعی و ضروری است.
هرگز نمی توان نسبت به غذای مردم بی تفاوت بود. دغدغه اصلی مردم سلامت شان است. ما به عنوان کانون انجمن های صنفی صنایع غذایی موضوع سلامت ، قیمت و عرضه کافی یعنی دسترسی آسان به غذای سالم را سرلوحه ی فعالیت های خود قرار داده ایم و با ایجاد امکانات و سازوکارهایی مناسب این موضوع را کنترل می کنیم.
به عنوان مثال طی تفاهم نامه هایی با وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، کنترل، رصد و رسیدگی آنچه مرتبط با سلامت، قیمت و کمیت محصولات غذایی که در جامعه توزیع می شود را به عنوان متولیان صنعت غذا بر عهده گرفته ایم.
همینطور برای تدوین استانداردها ، کنترل و نظارت بر استانداردها و نیز توسعه فرهنگ استاندارد در میان تولیدکنندگان و مصرف کنندگان با سازمان استاندارد تفاهم نامه هایی را امضا نموده ایم.
اما وقتی ما در مورد یک کشور با دارا بودن قریب به 80 میلیون جمعیت و مساحتی چندین برابر کشورهای بزرگ اروپایی صحبت می کنیم این نظارت و گستردگی آن بسیار پیچیده می گردد.
بدون شک همه فعالان این عرصه نسبت به این موضوع حساس هستند. دراکثر شرکت های بزرگ صنایع غذایی کارشناسان فنی حضور داشته و 24 ساعته خطوط تولید را مورد ارزیابی قرار می دهند .کارشناسان بهداشتی و کارشناسان خطوط تولید با آزمایشگاه های بسیار مجهز محصولات را از زمانی که ماده اولیه وارد کارخانه می شود تا زمانی که بسته بندی گردیده و آماده عرضه به بازار است ، مورد آزمایش های مختلف قرار می دهند.
اما به هر حال نمی توان از دغدغه های مردم برای سلامت به راحتی گذشت.کافی است شما در برنامه تان بگویید فلان محصول افزودنی های صنعتی دارد ، مردم بلافاصله عکس العمل نشان می دهند و این نشانگر حساس بودن جامعه نسبت به سلامت مواد غذایی است و البته از دیدگاه ما این حساسیت بسیار خوب و پسندیده می باشد.
اما زمانی که موج بزرگی از نگرانی جامعه را فرا می گیرد، آن زمان وظیفه ماست مباحث مرتبط با نگرانی های مردم را بدون فوت وقت، پرده پوشی و یا ارفاق پیگیری کنیم. در بحث سلامت صنعت غذا هیچ جایی برای ارفاق وجود ندارد. من به عنوان رییس کانون صنایع غذایی به مردم قول می دهم که ما هیچگونه سانسور و پرده پوشی در این زمینه نخواهیم داشت.
وقتی بحث سلامت می شود، ما در هر پست و مقامی که باشیم بایستی شجاعت و قاطعیت لازم را برای بیان حقایق و واقعیت ها داشته باشیم . از دیدگاه من در حفظ سلامت مردم هیچ کوتاهی از جانب هیچ کس، اعم از فعالان صنعت عرصه غذا و یا مسئولان حوزه های نظارتی قابل بخشش نیست.
وقتی راجع به غذا صحبت می کنیم غذا باید عاری از آلودگی های میکروبی بوده و شمارش میکروبی اش در حد استاندارد باشد.
مثلا ما در صنعت آرد نزدیک به عاری شدن از میکروب ها هستیم.همه کارخانجات آرد به آزمایشگاه های میکروبی، فیزیکی و اندازه گیری های مختلف مجهزهستند و مامورین کنترل بهداشتی با تهیه گزارش های مستمر وضعیت سلامت محصولات را به مدیر کارخانه ، مدیر تولید و مقامات بهداشتی اعلام می کنند.ضمنا برای به روز بودن این نظارت ها ،پروانه های کارشناسان فنی با همکاری موسسه استاندارد مورد بازنگری دوره ای قرار می گیرد.
در این بخش ذکر این نکته را ضروری می دانم که کشور ما از نظر تکنولوژی تولید و نظارت بر مواد غذایی و تدوین استانداردهای سختگیرانه در این زمینه در مقایسه با کشورهای دیگر جهان از سطح بسیار بسیار مطلوب و بالایی برخوردار است .
جزئیات ومفاد تفاهم نامه های که با موسسه استاندارد منعقد گردیده است را بیان فرمایید؟
با توجه به گستردگی و تنوع محصولات غذایی و همچنین فعالیت شبانه روزی کارخانه های صنعت غذا دسته بندی و اعلام جزئیات این تفاهم نامه ها از حوصله این برنامه خارج است. بایستی نوع کالا مورد نظر مشخص شود تا بتوان راجع به جزئیات صحبت نمود.
استاندارد از نظر شما چه تعریفی دارد؟
استاندارد شاخه های مختلفی دارد. مثلا وقتی راجع به آرد صحبت می کنیم آرد برای مصارف گوناگونی تولید می شود. آرد قنادی،آرد نانوایی، آرد لواش و ...
در هر یک از این ها تعاریف و اندازه گیری های مختلفی وجود دارند که این تعاریف شامل تعاریف کیفی و تعاریف بهداشتی می باشد .
اداره استاندارد چه ویژگی هایی را برای یک محصول در نظر می گیرد؟
استاندارد هایی که در کشور ما تعریف شده است بسیار سختگیرانه و دقیق است.
با یک مقایسه گذرا بین تعاریف استانداردهای تولیداتی که در ایران در زمینه های مختلف صنعتی از جمله صنعت غذا تعریف می شوند با جداول استاندارد های سایر کشورهای دنیا مشخص می شود که استانداردهای خوبی درحوزه صنایع مختلف لحاظ شده است.
پس از لحاظ تعریف وتدوین شاخصه های استاندارد مشکلی وجود ندارد اما یکی دیگر از پارامترهای مهم در این زمینه اجرای صحیح این شاخص ها در واحدهای تولیدی است.
در این بخش همه عوامل تولید به خصوص مدیرعامل، مدیر فنی و مدیر کنترل کیفی کارخانه ها باید به عنوان افسران استاندارد با نظارت دقیق بر اعمال استانداردهای تعریف شده در مراحل مختلف نظارت نمایند.
البته نهادهای نظارتی مانند کانون صنایع غذایی نیز دائما اقدام به نمونه برداری از کالاهای توزیعی تطابق آن با پارامترهای پروانه ساخت و استانداردهای تعریف شده اقدام نموده و چنانچه کالایی از استانداردها و پروانه بهداشتی تبعیت ننماید، تولیدکننده آن به مقامات مسئول معرفی می گردد.
در این زمینه کارشناسان استاندارد نیز دائما در حال برداشت نمونه و آزمایش آن در آزمایشگاه های پیشرفته کنترل کیفیت هستند و بی شک اگر محصولی دچار نقصان باشد از تولید آن جلوگیری می شود.
یکی از نشانه های کشورهای توسعه یافته میزان کالاهای استاندارد می باشد، آیا در ایران راهکارهایی برای بهبود کالاهای تولیدی وجود دارد و یا نهادهای نظارتی تنها به توقف تولید کالاهای خارج از استاندارد بسنده می کنند؟
اگر از من سوال کنید که آیا محصولات غذایی ایرانی در مقایسه با محصولات مشابه خارجی نقصانی دارند جواب من به صراحت و با اطمینان کامل این است که در حوزه صنعت غذا هیچ نقصانی در کیفیت محصولات داخلی وجود ندارد.
به عنوان مثال در تولید ماکارونی، تولیدات کشور ما به عنوان یکی از تولیدکنندگان مطرح دنیا شناخته شده است.
برندسازی محصولات غذایی را هم لطفا توضیح دهید؟
شاید به نظر شما صنایع غذایی ایران از صنایع جدید باشد . اما باید بگویم که من نسل سوم خانواده ای هستم که در صنعت غذا بوده و پسرم نسل چهارم این صنعت است و این خود نکته ای دارد. وقتی شرکت هایی وظیفه خود را به خوبی انجام داده و تولیدات مناسب عرضه می کنند ، مردم به آن ها و نسل های آتی آنان اعتماد می کنند. به عنوان مثال برندهایی وجود دارد که از زمان کودکی من تا به امروز مورد علاقه و توجه مردم بوده است.
بی شک باید از این سرمایه های ملی که یکی از مهمترین عوامل نجات کشور از اقتصاد وابسته به نفت می باشند حمایت کرده و نهایت تلاش خود را در جهت حفظ و صیانت این افتخارات ملی به کار بریم.