27 مرداد 1394 - 10:50 شناسه خبر: 3062 نسخه چاپی

یادداشت رییس هیات مدیره کانون انجمن های صنایع غذایی ایران در روزنامه تعادل:

پیوستگی سرمایه‌‌ای در دوران پس از تحریم

پیوستگی سرمایه‌‌ای در دوران پس از تحریم یادداشت رییس هیات مدیره کانون انجمن های صنایع غذایی ایران در روزنامه تعادل:
به گزارش کانون انجمن های صنایع غذایی ایران، محمدرضا مرتضوی، رییس هیات مدیره کانون انجمن های صنایع غذایی ایران با انتشار یادداشتی در روزنامه تعال، سریع ...

به گزارش کانون انجمن های صنایع غذایی ایران، محمدرضا مرتضوی، رییس هیات مدیره کانون انجمن های صنایع غذایی ایران با انتشار یادداشتی در روزنامه تعال، سریع ترین راه برای جذب سرمایه خارجی در دوراتن پساتحریم را پیوستگی سرمایه ای خواند. مشروح این یادداشت در ادامه می آید.

.با رفع تحریم‌ها سرمایه‌گذاران زیادی در صف ایستاده‌اند كه دسترسی به بازار400میلیونی ایران و همسایگان آن را در سر می‌پرورانند. در این شرایط سریع‌ترین راه برای جذب سرمایه‌گذار خارجی پیوستگی سرمایه‌یی است. به این ترتیب این آمادگی وجود دارد كه هزار میلیارد در بخش نفت، گاز و صنایع زیرساختی ایران كه بسیار سودآور هستند، سرمایه‌گذاری شود. 


پروژه‌های نفت وگاز كه در آینده كلید می‌خورند زودبازده‌ترین پروژه‌های موجود است ضمن اینكه ایران یكی از كم‌بدهی‌ترین كشورهای دنیاست و نسبت تولید ناخالص ملی آن به میزان بدهی‌های دیگر كشورها زیر پنج درصد است.  یكی از ویژگی‌های سرمایه این است كه به سمت كشورهایی كه ظرفیت‌های جدید برای سرمایه‌گذاری دارند، حركت می‌كند به عنوان نمونه قطر چنین ظرفیتی داشت ولی اكنون به اندازه كافی اشباع شده و دیگر برای سرمایه‌گذار خارجی به صرفه نیست و تمایل آنها به سمت ایران است.  دیگر ویژگی كه سرمایه خارجی را جذب می‌كند، امنیت است و با اطمینانی كه دنیا به ثبات ایران دارد شاهد هجوم واقعی سرمایه‌های بین‌المللی خواهیم بود. در این فضا باید هوشیارانه اعمال مدیریت كرد تا از فرصت‌ها به نفع اقتصاد ایران بهره‌ ببریم.  یك نمونه مناسب برای جذب سرمایه‌گذاری خارجی كره جنوبی است كه در دهه 80 با داشتن پتانسیل اقتصادی سرمایه‌های زیادی را برای رشد خود جذب كرد. ایران هم در عرصه سرمایه‌گذاری حرف زیادی برای گفتن دارد. دسترسی آسان، نیروی جوان و تحصیلكرده و آماده به كار نیز سرمایه بزرگی برای تاثیر‌گذاری در اقتصاد دنیاست. به تعبیری پیوستن ایران به اقتصاد جهانی می‌تواند شبیه پیوستن اروپای شرقی به اقتصاد جهانی بعد از برداشته شدن دیوار برلین باشد.  در این میان درخصوص تزریق منابع به تولید و شیوه تخصیص ارزهای بلوكه شده ایران نیز روایت‌های متعددی مطرح می‌شود. به نظر می‌رسد اگر سرمایه‌های ذخیره ارزی را به عنوان اسناد اعتباری برای جذب اعتبارات بیشتر از موسسات و بانك‌های خارجی در نظر بگیریم، این ذخایر می‌تواند به عنوان محرك موتور اقتصاد عمل كند. 

 


در فضای پس از تحریم باید انضباط مالی را مدنظر قرار دهیم. نباید سیاست پوپولیستی دولت گذشته را داشته باشیم چراكه این موضوع باعث شد كه طی آن 700میلیارد دلار نتواند دردی از مشكلات كشور دوا كند. در واقع همه مایل به فعالیت در بازار 80میلیونی ایران هستند به شرطی كه برنامه‌ریزان به جای تولید سیاست تامین كالا را پیش نگیرند در این صورت می‌توانیم آوار را از خرابه‌های اقتصاد ایران ‌برداریم.  اصلاح بعضی زیرساخت‌ها نیز باید در راستای رونق تولید مد نظر قرار گیرد. به عنوان نمونه ایران جزو معدود كشورهایی است كه توزیع سنتی دارد از این رو سیستم توزیع نیازمند تحول است. فاصله قیمت تولید با قیمتی كه مردم كالا را می‌خرند 35درصد بالاتر از درب كارخانه است. در همین حال حاشیه سود قاچاق در كشور نیز زیاد است و 20میلیارد دلار كالای قاچاق كه وارد كشور می‌شود كمر تولید را می‌شكند. از این رو باید با نظارت و مدیریت فضا به جایی برسیم كه تمام نیاز خود را در حوزه واردات از تولید‌كننده داخلی تامین كنیم.  با سپری شدن دوران ركود و رشد منفی اقتصادی، حال برای نشاط اقتصادی نیاز به رشد 8درصدی در تولید داریم و برای تحقق این مهم نقش صنعت بسیار پررنگ است و در مسیر رسیدن به آن باید توسعه صنعتی و بهبود تكنولوژی را در دستور كار داشته باشیم و برای سرمایه‌گذاری در بخش‌های مختلف نیز برنامه‌ریزی كنیم. ایران در منطقه ژئوپلیتیكی واقع شده و پاشنه آشیل تامین انرژی است. از این رو ایران و كشورهای هم مرز بازار بزرگی به شمار می‌روند و تامین انرژی ارزان را برای سرمایه‌گذاران فراهم می‌كنند.