23 خرداد 1394 - 12:22
شناسه خبر: 2889
نسخه چاپی
اشتراک گذاری
یادداشت دبیرکل کانون انجمن های صنایع غذایی در روزنامه تعادل
چه كسی شایسته نشستن بر صندلی ریاست اتاق بازرگانی است؟
کاوه زرگران، دبیر کل کانون انجمن های صنایع غذایی ایران در یادداشتی که امروز (شنبه، 23 خردادماه) در روزنامه تعادل به چاپ رسیده، در آستانه انتخابات هیات رییسه اتاق بازرگانی ایران، ویژگی های فرد موردنظر خود برای بر عهده گرفتن ریاست مهم ترین نهاد بخش خصوصی اقتصاد را بر شمرده است. متن این یادداشت در ادامه به حضور تقدیم می شود:
در حالی انتخابات هیات رییس اتاق بازرگانی ایران برگزار میشود كه اقتصاد ایران در موقعیت ویژهای قرار دارد. اعمال تحریمهای ظالمانه و غیرقانونی علیه كشورمان در طول چند سال گذشته كه با برخی بیتدبیریها در اواخر دولت دهم رخ داد، باعث شد تا اقتصاد ایران در شرایط نابسامانی قرار گیرد؛ هر چند دولت تدبیرو امید با رویكردی كه در طول زمامداریاش به كار بسته توانسته است تا حجم زیادی از آثار این مشكلات را بزداید، اما رهایی كامل اقتصاد ایران از زنجیرهایی كه به دلایل مختلف به پایش بسته شده و رسیدن به آنچه در اسناد بالادستی نظام در حوزه اقتصاد پیشبینی شده و اجرای كامل برنامههای اقتصادی دولت یازدهم، محتاج مشاركت كامل بخش خصوصی با تمام ظرفیتهایی است كه تاكنون بالفعل نشده است.
خوشبختانه بارها مسئولان ارشد دولت تاكید كردهاند كه برای تمام وضعیتهای احتمالی مذاكرات هستهای، سناریوهای لازم را پیشبینی كردهاند؛ اما بررسی اقتصادهای موفق جهان و آنچه كشورهای توسعه یافته بدان دست پیدا كردهاند، نشان از آن دارد كه این موفقیتها بدون مشاركت كامل و حداكثری بخش خصوصی روی نداده است. هر چند عملكرد دولت یازدهم در مشاركت دادن بخش خصوصی در طول حدود دو سالی كه از عمرش میگذرد مبین این نكته است كه فارغ از ایرادات ساختاری اقتصاد ایران كه مانع از حضور موثر بخش خصوصی شده، در باقی موارد كابینه تدبیر و امید فارغ از شعارزدگیهای مرسوم دولتها، تلاش كرده امكان حضور موثر بخش خصوصی واقعی را فراهم كند.
در چنین شرایطی انتخابات هیات رییسه اتاق ایران كه روز یكشنبه برگزار میشود، میتواند با اهمیتترین انتخاب در طول عمر حدود یك قرنی پارلمان بخش خصوصی قلمداد شود. خوشبختانه نتایج انتخابات اتاقهای بازرگانی استانی نشان داد قدم اول ساختن اتاق بازرگانی موثر و كارآمد برداشته شده است. اما آن قدم ناتمام خواهد ماند اگر در گام پایانی هیات رییسهای مناسب و شایسته انتخاب نشود. در این میان انتخاب رییس اتاق ایران به عنوان نماد و نماینده اصلی بخش خصوصی اهمیتی دوچندان و بسیار ویژه دارد.
فعالان اقتصادی هر یك به فراخور تجربه و مدل اقتصادی مورد نظرشان ویژگیهای مختلفی را برای رییس اتاق بازرگانی بر شمردهاند. در این میان چند ویژگی و فاكتور اساسی وجود دارد كه تمام فعالان اقتصادی بر آن توافق دارند. شاید در صدر این ویژگیها، تجربه و موفقیتآمیز در فعالیتهای اقتصادی باشد. قطعا اگر رییس اتاق بازرگانی جزو شاخصترین فعالان اقتصادی كشور پهناور ایران نباشد، وجاهت لازم را برای نشستن بر صندلی ریاست اتاق ایران ندارد. این ویژگی شرط لازم رییس اتاق بازرگانی است و در میان اعضای اتاق بازرگانی كسی وجود ندارد كه نپذیرد رییس اتاق ایران به عنوان نماد و نماینده اصلی بخش خصوصی، باید از نظر فردی و شخصیتی، شایسته یدك كشیدن این عنوان باشد.
این ویژگیها در این دوره از اتاق بازرگانی دارای اهمیتی دوچندان شده است؛ چرا همانگونه كه در ماههای گذشته شاهد بودیم، دهها هیات تجاری از كشورهای مختلف برای حضور در آینده اقتصاد ایران و رزرو صندلیهای قطار پیشرفت و توسعه اقتصادی این مرز و بوم وارد كشورمان شدند. قابل تردید نیست كه در ماه و سالهای آتی بر حجم و كیفیت این هیاتها افزوده خواهد شد و در چنین شرایطی اینكه چه فردی و با چه ویژگیهای فردی و شخصیتی اتاق بازرگانی ایران را هدایت میكند، بسیار حائز اهمیت است.
نكته دیگری كه بارها فعالان اقتصادی در خصوص ویژگیهای رییس اتاق ایران برشمردهاند، توانایی ارتباط موثر رییس آینده پارلمان بخش خصوصی با دولت است. كسی شك ندارد كه رییس اتاق بازرگانی باید از دل فعالیتهای مستمر در این بخش بیرون آمده و مورد وثوق اكثریت بازرگانان، تولیدكنندگان و كشاورزان عضو اتاق بازرگانی باشد، اما تردیدی هم نیست باید توانایی ارتباط موثر و هدفمند با دولت را نیز داشته باشد. هر چند دولت یازدهم در عمل نشان داده است كه به بخش خصوصی واقعی و توانمند معتقد است، اما نشستن یك رییس متوسط بر ریاست اتاق بازرگانی میتواند فرصت مناسب دولت یازدهم را بیاثر سازد. مشخص است كه اگر رییس اتاق بازرگانی، توان پیگیری اهداف و برنامههای مورد نظر فعالان اقتصادی را در مناسبات معمول با دولت و دیگر نهادهای مرتبط غیرخصوصی نداشته باشد، امكان بالندگی و رشد اقتصاد كشور امری دور از ذهن به نظر میرسد.
با آنچه دربالا گفته شد، طبیعی است كه تعداد افرادی كه دارای چنین ویژگیهایی هستند، بسیار كمیاب باشد. ضمن احترام شخصی اینجانب به تمام افرادی كه خود را برای ریاست اتاق بازرگانی در دوره جدید كاندید كردهاند، به نظر میرسد در شرایط فعلی تنها «محسن جلالپور» است كه دارای تمام الزامات فوق را داراست. هر چند مجال اندك این سطور اجازه نمیدهد تا تمام محسنات فردی وی و تواناییهایی كه او را شایسته نشستن بر صندلی ریاست اتاق بازرگانی كرده را شرح داد، اما مروری بر تجربیات و فعالیتهای پیشین آقای جلالپور نشان میدهد تا چه اندازه انتخاب او میتواند به كمك اقتصاد ایران در وهله اول و اعتلای اتاق بازرگانی در مرحله بعد بیاید.تمام فعالان واقعی اقتصاد تاکید دارند که جلالپور تاجر و تولیدكنندهای واقعی است كه با مفهوم كسب و كار کاملا آشناست و معنای سود و زیان را كاملاً از نزدیک درک و لمس كرده است. وی در کنار تمام موفقیتهایش، صادر كننده نمونه ملی شده و در عرصه سیاسی و اجتماعی مقبولیت بالایی در دولت و مجلس دارد و در کنار این نکات، در اتاقهای تهران وشهرستانها محبوبیت بالایی دارد که میتواند او را در اجرای کامل برنامههایش کاملا یاری کند.
وجاهت و شخصیت فردی وی و تجربیات موفق او در فعالیتهای اقتصادی از یكسو و داشتن تاییده اكثر فعالان اقتصادی بر سلامت اخلاقی و حرفهای جلالپور و ارتباط موثر با اعضای ارشد تیم اقتصادی دولت یازدهم از سوی دیگر، او را در مقامی قرار داده است كه تصور انتخاب فردی دیگر در انتخابات روز یكشنبه سخت به نظر میرسد. كاملا بدیهی به نظر میرسد اتاق بازرگانی ایران با ریاست فردی چون محسن جلالپور میتواند به تمام پتانسیلهایی كه اتاق بازرگانی از آن برخوردار است و در سالهای گذشته مغفول مانده، دست پیدا كند. شاید تاكنون مشكلات ساختاری اقتصاد ایران همچون دستاندازی بر سر تقویت بخش خصوصی واقعی و توانمند عمل كرده باشد، اما قطعا بخشی از دلایل نقش كمرنگ این بخش در تصمیمات مهم اقتصادی و مشاركت واقعی و پیشبرنده در مسیر توسعه كشور، ضعف اتاق بازرگانی بوده است كه امید میرود با انتخاب رییسی صالح و شایسته در روز یكشنبه این موانع نیز به طور كلی از این مسیر كنار زده شود.
هر چند تجربه نشان داده تنها در سایه مدیریت تیمی و خرد جمعی هیات رییسه اتاق بازرگانی است كه میتوان امیدوار بود شخص رییس اتاق حداكثر كارایی خود را بروز دهد. در این میان بازوهای اصلی شخص رییس اتاق بازرگانی نواب او هستند كه میتوانند در كنار رییس اتاق، مجموعه ای کارآمد را تشكیل دهند و پارلمان بخش خصوصی را به جایگاه واقعی خود برساند. مسعود خوانساری و پدرام سلطانی، رییس و نایب رییس اتاق تهران، محمود اسلامیان،عضو هیات نمانیدگان اتاق ایران، حسین پیرموذن، رییس اتاق اردبیل، علی معلم، عضو هیات نمایندگان اتاق ایران، کیوان کاشفی، رییس اتاق کرمانشاه و دیگر فعالان اقتصادی جدا از قرابت فكری كه با شخص جلالپور دارند، میتوانند همانند بالهای موثر اجرایی و برنامهریز، پرواز اتاق ایران را به سوی اهداف هدفگیری شده میسر سازند.
در این میان نکته مثبت و قابل توجه این است که جلالپور از حمایتهای اعضای توانمند و موثر اتاق بازرگانی بهرهمند است. از جمله مهندس خوانساری که با برتری قاطعی به تازگی بر مسند ریاست اتاق تهران تکیه زده و با وجود شایستگی ترجیح داد برای مصالح پارلمان بخش خصوصی از جلالپور حمایت كند، مقبولیت بالایی در دولت و مجموعه نظام دارد و مورد وثوق ارکان اقتصاد کشور است. در کنار وی پدرام سلطانی نیز در مقام جوانی خوشفكر که به تئورسین بودن مشهور است، علاوه بر دارا بودن دانش پزشكی، به چهار زبان نیز بین المللی مسلط است، از ریاست جلالپور حمایت میکنند. این پشتوانه فکری و اجرایی که در قالب حمایتهای گسترده از کاندیداتوری وی خود را نشان داده است، این نوید را به فعالان اقتصادی کشور می دهد که در صورت تشکیل چنین هیات رییسهای، اتاق بازرگانی، اهداف زمین مانده بخش خصوصی را محقق سازد.
در پایان امیدوارم در سالی كه از سوی مقام عظمای ولایت به نام «دولت و ملت، همدلی و همزبانی» نامگذاری شده و به یاری خداوند در هفتهها و ماههای آتی فصل جدیدی از آینده این سرزمین رقم خواهد خورد، انتخابات هیات رییسه اتاق بازرگانی به شكلگیری تیمی قوی و كارآمد در راس این نهاد ارزشمند و دیرپای كشورمان منجر شود.
كاوه زرگران
دبیركل كانون انجمنهای صنایع غذایی ایران
http://taadolnewspaper.ir/archive/5/1394/3/23#page=5|item=22146