به گزارش «پایگاه خبری کانون انجمن‌های صنایع غذایی ایران» به نقل از ایلنا،غلامحسین جمیلی  در مورد آخرین وضعیت تجاری ایران و فنلاند و همچنین تشکیل اتاق مشترک بازرگانی دو کشور اظهار کرد:‌ اتاق مشترک بازرگانی ایران و فنلاند در یک ماه اخیر تاسیس و مجمع عمومی موسسان آن نیز برگزار شد. لزوم گسترش روابط ایران با دیگر کشورها نباید فراموش شود، چون این کشورها ظرفیت‌هایی دارند که می‌توانند در حوزه‌های مختلف در جهت توسعه صنایع مختلف کشور به ایران کمک کنند.

وی در مورد اهداف این اتاق توضیح داد: فنلاند استعداد بسیار زیادی در انتقال و صادرات تکنولوژی و فناوری‌های جدید دارد و از این حیث می‌تواند مورد توجه کشور در توسعه صنایع فعلی خود باشد. به هر ترتیب رویکرد جدید شکل‌گیری کسب‌وکارها که متاثر از استارت‌آپ‌ها، ایده‌ها و نوآوری‌ها است که فنلاند در این حوزه جزو سرآمدها است و می‌تواند برای ایران که خود در خاورمیانه رتبه بسیار شایسته‌ای دارد، الگوی خوبی باشد تا ظرفیت فعلی آن ضریب افزایش قابل توجهی پیدا کند.جمیلی افزود: موضوع آب یکی از موضوعات مورد اهمیت زندگی در دنیای امروز است، نه تنها ایران بلکه بسیاری از کشورها مشکلات و محدودیت‌های جدی در این حوزه دارند و به دنبال اصلاح الگوی مصرف و مدیریت آن هستند. طبیعتا فنلاند در این حوزه بسیار برجسته و متمایز از سایر کشورهای دنیا فعالیت می‌کنند. ما می‌توانیم از این ظرفیت برای جبران بخشی از مشکلات کم‌آبی ایران بهره‌گیری کنیم.

وی همچنین با اشاره به اهمیت اشراف فنلاند بر حوزه آموزش گفت: در حوزه آموزش هم فنلاند الگوها و مدل‌های بسیار مترقی و متمایزی دارد که می‌توان با آنها کارهایی را پیش برد تا به فضای آموزشی کشورمان کمک کند.جمیلی اضافه کرد: تمرکز، اهداف، حضور و ارتباط ایران در اروپا بیشتر مربوط به اروپای غربی و جنوب اروپا بوده و کمتر به حوزه نوردیک و اسکاندیناوی توجه کرده است. این درحالی است که اشتراکات زیادی در این حوزه برای ایران وجود داشته و ظرفیت ایرانیان مقیم در آن هم همیشه فراموش شده است. دانمارک، فنلاند و سوئد کشورهایی هستند که می‌توانند ظرفیت‌های بالقوه‌ای را برای ایران داشته باشند تا بتواند بخشی از آنها را در جهت منافع کشور همسو و هماهنگ کند.

رییس اتاق مشترک بازرگانی ایران و فنلاند در پاسخ به سوالی در مورد حجم تجارت دو کشور گفت: حجم تجارت مبنای درستی برای سنجش سطح روابط نیست، شرکت‌های فنلاندی اساسا محافظه‌کار و محتاط هستند؛ حتی بعد از برجام جزو آخرین کشورهایی بودند که مراجعه و ابراز علاقه‌مندی به همکاری کردند. با توجه به این که کشور اولویت‌های مختلف و متنوعی در بسیاری از اقلام و موارد ضروری‌تر برای کار با فنلاند دارد، طبیعتا این بخش با توجه به اینکه در اولویت‌های بعدی بوده کمتر مورد توجه قرار گرفته است.وی افزود: علاوه بر این همیشه راه‌های آسان‌تر و سهل‌الوصول‌تر مورد پیگیری قرار می‌گیرند، امیدواریم با فعالیت‌های اتاق مشترک بازرگانی ایران و فنلاند این مسیر برای تجار شفاف‌تر و واضح‌تر باشد تا بتوانیم حجم مبادلات تجاری را نیز افزایش دهیم. گویی سمت و سوی روابط به شکلی است که مواردی مانند انتقال تکنولوژی، مطالعه و پژوهش بیشتر از صادرات یا واردات کالا مورد توجه هستند. در مجموع تجارت ما با فنلاند نسبت به سال گذشته با کاهش مواجه بوده است.

جمیلی در ادامه خاطرنشان ساخت:‌ جغرافیای تجارت و معادلات تجاری در منطقه، جنوب شرقی آسیا، چین، هند، کشورهای حوزه خلیج فارس، کشورهای حوزه CIS و اروپای شرقی در حال تغییر است و موازنه‌های جدیدی شکل خواهد گرفت که بخشی از آنها می‌تواند متاثر از مسیر مبادلات و لجستیک باشد. بخش عمده‌ای از هزینه‌های یک فعالیت صادراتی برون‌مرزی متاثر از حمل ونقل، سهولت دسترسی و ارزان‌تر بودن آن است که کریدور شمال به جنوب بسترهای جدیدی را مهیا کرده و مسلما فرصت‌های جدیدی را مهیا خواهد کرد. با توجه به اینکه ایران نقش اساسی در این کریدور دارد، می‌توانیم امیدوار باشیم که تاثیرات مثبت و مطلوبی ناشی از این اقدام را به صورت جدی مشاهده کنیم.

وی در مورد تاثیر تنش‌های قفقاز بر کریدورهای موثر بر تجارت ایران و فنلاند گفت: کریدور شمال - جنوب کشورهای جنوب شرقی آسیا را به شمال اروپای شرقی وصل می‌کند و مسیر راه‌آهنی که از جنوب کشور شروع و از شمال کشور خارج می‌شود، می‌تواند از آذربایجان و روسیه وارد فنلاند شود. بنابراین موضوعی نیست که تحت تاثیر مشکلات ارمنستان و آذربایجان قرار بگیرد. مسیر اصلی این کریدور از آذربایجان می‌گذرد و خطوط بین ایران، آذربایجان و روسیه یکسان است و در نتیجه می‌توان از این ظرفیت استفاده کرد. جمیلی تصریح کرد: بعید به نظر می‌رسد که مشکلات اخیر بتواند این مسئله را تحت تاثیر قرار دهد. چراکه این کریدور با اهمیتی‌ است و مسیرهای جایگزین را بسیار غیرقابل توجیه می‌کند. مسیر جایگزین عملا وجود ندارد و آذربایجان نقش اصلی را در این کریدور دارد، ارمنستان هم می‌توانست جایگزین باشد که با محدودیت‌هایی که به نظر می‌رسد درحال ایجاد است به نظر اینطور نخواهد بود. گرچه آذربایجان در نقشه قبلی خود هم محل اصلی عبور این کریدور است. وی خاطرنشان کرد: گذشته نشان داده که در قالب موارد اقتصاد مقدم بر سایر تنش‌های سیاسی است. از آنجا که ذی‌نفعان‌ این کریدور کشورهای مختلفی هستند که همه خواهان گسترش روابط تجاری بین‌ یکدیگر هستند، نباید نگران باشیم.