اقتصاد سبز

اگر این روزها مدعی شویم که در دوره تاریخی از حوادث و رویدادهای کشور قرار داریم که شاید تا چند نسل آینده شرح آن را بازگو کنند شاید سخن بیراهی نباشد.
ورود ویروس منحوس کرونا به کشور، تسری سریع آن در یک شهر و بعد چند شهر و به فاصله یک هفته در اکثر استان‌های کشور نه تنها بیماری «کووید۱۹» را در صدر اخبار ایران قرار داد، بلکه جهانیان را به شوک و حیرت فرو برد.
اگرچه کشور چین خاستگاه اولیه شیوع این بیماری بوده، اما امروز قلب اروپا و آمریکا درگیر این ویروس منحوس شده و این روزها سرعت شیوع و شمار مبتلایان اروپا و به‌خصوص آمریکا گوی سبقت را از اقصی‌نقاط دنیا ربوده است.
اجرای شرایط قرنطینه توسط بخش وسیعی از مردم ایران زمین به‌قدری قابل احترام است که شاید سهل‌انگاری گروهی دیگر که شال و کلاه کردند و بدون توجه به سایر هموطنان و به نوعی با خودخواهی بار سفر بستند هنوز، البته هنوز! نتوانسته از ارزش پذیرش مسؤولیت اجتماعی آن گروه ارزشمند جامعه حداقل تاکنون بکاهد.
در این روزها شاهد غیرت و جانفشانی پزشکان، کادر پزشکی و پرستاران این مرز و بوم هستیم که به حق به عنوان مدافعان غیرتمند سلامت مردم ایران زمین بسیار قابل احترام هستند به ایفای نقش پرداختند و نامشان را در پهنای تاریخی کشور به نیکی جاودان ساختند.
در کنار این ایفای نقش ستودنی اما شاید نقش ستودنی گروهی دیگر از غیورمردان کشورمان که به رغم تحریم‌های گسترده بین‌المللی دمی از تولید و تلاش در راستای تأمین امنیت غذایی کشور غفلت نکردند، کمی در کنار لابه‌لای اخبار ریز و درشت کرونای به بوته فراموشی سپرده شده باشند.
چهارمین هفته از قرنطینه می‌گذرد و برخلاف اکثر نقاط دنیا هیچ هموطنی با قفسه خالی از مواد‌غذایی مواجه نشده است.
تولیدکنندگان و توزیع‌کنندگان از همان ابتدای بحرانی‌شدن شرایط کشور با غیرت مثال‌زدنی به تولید و توزیع همت گماردند و مانع افزوده شدن دل‌مشغولی تأمین مایحتاج غذایی مردم کشورشان شدند.
تولیدکنندگان صنایع غذایی کشور که به‌واسطه بسته شدن مرزها در زمینه صادرات با خسارات بسیاری مواجه شدند، اما با تلاش و همراهی بخش خصوصی میزان واردات مواد اولیه، تولید و توزیع کالاهای اساسی در بازار بین ۲۰ تا ۳۰ درصد افزایش یافته است که به‌طور حتم این آمار بیانگر حس مسؤولیت و تلاش مدافعان امنیت غذایی کشورمان می‌باشد که به نظر می‌رسد در رسانه‌ها و شبکه‌های مجازی کمتر به آن پرداخته شده است.
تولیدکنندگان آرد، نان، لبنیات و… نه تنها تا ساعات پایانی سال ۱۳۹۸ دست از تولید نکشیدند و به‌رغم آنکه جان آنها و همکارانشان در خطوط تولید تهدید می‌شد، لحظه‌ای سنگر امنیت غذایی را خالی نکردند، بلکه از ۲ فروردین نیز با تمام قدرت چرخ تولید را به‌رغم تحریم‌ها و دشواری‌های تأمین برخی مواد اولیه به حرکت درآوردند تا هیچ ایرانی رنگ کمبود مواد‌غذایی و خالی بودن قفسه فروشگاه‌ها و سوپرمارکت‌ها را به چشم نبیند.
در این روزها شایسته است تا در کنار جانفشانی ارزشمند و قابل تقدیر مدافعان سلامت، کار مدافعان امنیت غذایی را نیز ارج نهیم.

محمدرضا جمشیدی